Wanneer we eten, gaat het voedsel eerst door de slokdarm en de maag, voordat het de dunne darm bereikt. Het is hier dat het belangrijkste deel van de spijsvertering plaatsvindt.
De dunne darm
De dunne darm is tussen de 4 en 7 meter lang en het is dankzij de darmvlokken op de darmwand dat de voedingsstoffen door het bloed worden opgenomen en het lichaam voorzien van de energie die het nodig heeft. Na de doorgang door de dunne darm, komt de voedingsmassa, die niet geabsorbeerd is, terecht in de dikke darm.
De dikke darm
De dikke darm, ook wel colon genoemd, heeft een lengte van ongeveer 2 meter. Hij ontvangt het afval dat het lichaam niet nodig heeft in vloeibare vorm en het is zijn taak om het vast te maken en het water te absorberen.
De reststoffen bevatten geen voedingswaarde meer voor het lichaam en worden vervolgens getransporteerd naar het rectum, waarna zij op natuurlijke wijze uitgestoten worden via de anus.
Peristaltiek
De weg die door de voeding wordt afgelegd door het spijsverteringsstelsel, ofwel gastro-intestinale motiliteit, gebeurt door middel van specifieke contracties van de darmspieren, peristaltiek genaamd.
Bij mensen met spijsvertering kan het zijn dat de spiercontracties van de darm elkaar te snel of te langzaam opvolgen, wat darmproblemen met zich meebrengt.
De doorlaatbaarheid van de darmwand
Bij mensen met spijsvertering wordt vaak een overgevoeligheid van de damwand waargenomen: de darmwand reageert overmatig op de impulsen. Het geheel creëert een abnormale doorlaatbaarheid van de darmwand, wat leidt tot klachten en deze chronisch maakt.
